'Je gunt ieder kind dat ie zijn plekje vindt'

De arbeidsmarkt is krap. In alle branches zien we openstaande vacatures. Ook in onderwijs en ja, soms ook bij ons.
Veel aandacht dus voor die nieuwe of aankomende collega. Maar wie is die collega die al enige tijd bij ons werkt? En hoe komt dat? We gingen op pad en spraken enkele collega’s.

Frank is één van de eerste collega’s die we in deze reeks spreken. Hij staat als leerkracht voor de vso-groep van MiKX* op de locatie aan de Vijverdalseweg in Maastricht. Frank is 12,5 jaar geleden in dienst gekomen bij De Buitenhof en is dit jaar begonnen aan zijn 13e schooljaar bij onze organisatie.

Terug naar De Buitenhof

‘Ik weet nog dat ik gedurende het schooljaar 2011-2012 de overstap maakte naar De Buitenhof. Ik werkte toen in regulier onderwijs op een school in Echt, maar daar zat ik als vervanger en was het duidelijk dat ik daar niet kon blijven. Via mijn oude stagebegeleider kwam ik weer in contact met De Buitenhof.’ vertelt Frank. ‘Eerlijk gezegd wist ik tijdens mijn stageperiode niet zo zeker of het gespecialiseerd onderwijs wel iets voor me was. Dat zat ‘m niet alleen in de doelgroep, maar ook in de manier van onderwijsgeven, wij deden alles zelf. Ook lessen rondom verzorging of koken gaven we toen zelf.’

Goede zet

En toch waagde Frank de spreekwoordelijke sprong. ‘Maar,’ lacht Frank, ‘ook toen vroeg ik me na dat half jaar af of ik wel wilde blijven. Ik vond het best pittig en wist hier destijds ook niet heel goed mee om te gaan. Na overleg met de toenmalige coördinator, maakten we de afspraak om het toch te proberen en na de herfstvakantie te evalueren. Samen met een andere leerkracht, die ook mijn buddy was, kreeg ik een eigen klas. En dat bleek een goede zet.’ zo vertelt Frank.

Vertrouwen op je collega’s

Tijdens het gesprek komt meermaals naar voren dat het samenwerken met collega’s belangrijk is voor Frank. ‘Ik had vanaf het begin een goede klik met m’n directe collega’s. En ook al ging die start misschien met hobbels, ik wilde het wel een kans geven.’ En dat dat goed heeft uitgepakt, blijkt uit het feit dat Frank nog steeds bij ons werkt.

Maar ook in zijn huidige werk spelen zijn collega’s een belangrijke rol. ‘Collega’s die je vertrouwt en waar je je prettig bij voelt, is in mijn ogen wezenlijk om je werk goed te kunnen doen én om je er prettig te voelen. Zeker ook met onze leerlingen moet je je veilig kunnen voelen en dat is zo als je erop kunt vertrouwen dat je team achter je staat. Daarnaast is het fijn als je kunt sparren. Niet dat ik altijd op zoek ben naar een pasklaar antwoord, maar het is juist fijn als er wordt meegedacht.’ Frank kijkt peinzend uit het raam. ‘En ik vind het belangrijk dat je samen kunt relativeren, met humor dingen een plek geven,’ voegt hij dan nog toe.

Andere belevingswereld

Gedurende zijn loopbaan is Frank terechtgekomen op de Vijverdalseweg. ‘Wat ik hier vooral leuk vind, is de enorme afwisseling. Hier zitten zoveel verschillende kinderen: sommige leerlingen zitten hier negen maanden en anderen blijven drie jaar. Daarnaast woont een deel van onze leerlingen hier op locatie (De Blokkendoos of MiKX) en krijgt een zogenaamde dag- en nachtbehandeling van Mondriaan. Andere leerlingen wonen thuis en komen hiernaartoe voor hun behandeling en het onderwijs natuurlijk.’

Dat de diversiteit groot is, blijkt alleen al uit de leeftijden die Franks leerlingen hebben. De jongsten zijn 11-12 jaar en de oudsten 17-18 jaar. ‘Je kunt je voorstellen dat die in een heel andere belevingswereld zitten en dat je dan ook heel andere gesprekken hebt.’

Heftiger

Frank zit nu zo’n negen jaar op deze locatie. Heeft hij zijn werk zien veranderen in die tijd? ‘De meest duidelijke verandering is de verdichting van de problematiek van onze leerlingen, dat is echt enorm. Soms zie ik leerlingen op een dag maar enkele uurtjes, omdat de behandeling bij Mondriaan nog zeer intensief is.’ vertelt Frank. ‘Toen ik destijds hier begon had ik in mijn groep twee examenkandidaten. Dat is nu al lang geleden. De focus ligt, in het belang van de leerling, eerst op andere zaken. Maar dat de problematiek heftiger wordt, dat is een feit.’

Kleine maar belangrijke stapjes

Duidelijk dus geen regulier onderwijs. En misschien kunnen we zelfs wel spreken van speciaal gespecialiseerd onderwijs. ‘Natuurlijk is het soms zwaar in de zin van dat je ziet waar je leerlingen mee worstelen, welke problematiek er bij hen maar ook vaak bij hen thuis speelt. Dat is niet makkelijk. Tegelijkertijd kun je ze hier meenemen, al is het maar even, in een andere omgeving, in een andere vibe. Dan is een dag geslaagd als diezelfde leerling hier rustig aan het werk is geweest, zonder na te hoeven denken over zijn eigen sores, en dat is fijn om te zien. Het zijn voor anderen wellicht kleine stapjes, maar voor hen zo belangrijk.’ aldus Frank.

Daarop voortbordurend zegt hij dat werken in gespecialiseerd onderwijs ook wel flexibiliteit vergt. ‘Soms gaan de dingen nu eenmaal anders dan je bedacht had. Hoe je daar vervolgens mee omgaat is dan heel belangrijk. Wel consequent, maar niet rechtlijnig. En, stel geen hoge verwachtingen en wees blij met alle kleine stapjes die je samen maakt. Want ook dat ‘samen’ is belangrijk: samen met de leerling, maar ook met ouders, je collega’s en in ons geval ook de collega’s van jeugdzorg.’

‘Weg met het stempel dat onze leerlingen dom zijn’

Hij maakt een bruggetje. ‘Gespecialiseerd onderwijs heeft ook nog altijd een stempel. Zo zouden onze leerlingen dom zijn, dat is natuurlijk absoluut niet het geval. Natuurlijk is er wel ‘iets’ waardoor een leerling (tijdelijk) niet op regulier onderwijs terecht kan, maar dat wil niet zeggen dat een leerling dom is. Bovendien, en dat lijken veel mensen ook niet te weten, kunnen onze leerlingen ook bij ons gewoon een volwaardig diploma behalen waar je mee naar vervolgonderwijs kunt of waarmee je de arbeidsmarkt op kunt.’

Frank voegt nog toe: ‘Het fijne hier voor onze leerlingen is dat ze een vaste leerkracht hebben en in kleinere klassen zitten dan bij het regulier onderwijs het geval is. Op onze locatie heb ik ’s ochtends ook een korte overdracht met collega’s van Mondriaan. Zo weet ik hoe de nacht is verlopen van de ‘interne’ leerlingen die hier intern verblijven en kan ik makkelijker inspelen op een situatie als dat nodig is. Overigens kunnen onze leerlingen zelf heel goed aangeven wat ze wel of niet willen of nodig hebben. Zo maken we er samen weer een mooie dag van en ‘vieren’ we de kleine successen.’

Frank: ‘Je gunt ieder kind dat ie zijn plekje vindt. Sommige kinderen hebben door omstandigheden misschien minder kansen, maar die wil je dan wel benutten. En daar helpen wij bij.’
 

Dankjewel Frank voor dit interview en we wensen je nog veel mooie jaren vol werkplezier toe!
 

* Alterius (De Buitenhof) verzorgt in huis bij Mondriaan onderwijs aan leerlingen die behandeling volgen bij MiKX – orthopsychiatrie. Een deel van deze leerlingen komt overdag naar Mondriaan en een ander deel verblijft bij Mondriaan gedurende de behandelperiode.


Deel deze pagina

Blijf op de hoogte en schrijf je in voor de Alterius Nieuwsbrief


Bedankt voor je inschrijving!