Aan de rand van het altijd drukke winkelcentrum De Brusselsepoort in Maastricht ligt Pets Place. Bij binnenkomst van de winkel klinkt van verschillende kanten al direct een ‘Goedemiddag!’
Wat ook opvalt, is het jonge team dat er rondloopt. Als we even later in gesprek gaan met clustermanager Marco, begrijpen we hoe dat komt.
Koffie?
In onze interview-reeks met enkele stagebedrijven bezoeken we ook Pets Place, waar we inmiddels al drie jaar mee samenwerken. Marco, clustermanager bij Pets Place, maakt graag even tijd voor ons. ‘Koffie?’ vraagt Marco meteen. Voor ons zit een hartelijke, gastvrije en gedreven man die, zo zal blijken uit het interview, een groot hart heeft voor zijn stagiairs.
Niks mooier dan kansen bieden
Zijn hele carrière bij Pets Place is Marco al begaan met stagiairs. ‘Dat klopt inderdaad, ik heb het bedrijf daar als het ware in meegenomen,’ vertelt Marco enthousiast. Waarom vindt hij dit zo belangrijk? ‘Zelf ben ik opgeklommen van vrijwilliger tot uiteindelijk clustermanager. Ik wéét dus hoe belangrijk ervaringsplekken zijn. Voor jongeren is het belangrijk om ervaringen op te doen. Hoe mooi is het dan als je als bedrijfsleven die kansen kunt bieden?’
Leren van de stages
Niet alleen de jongeren leren van de stages, vertellen Marco en Ivo. ‘Zeker.’ zegt Ivo, stagecoördinator bij IZEO, ‘Voor ons is het ook steeds kijken wat wel of niet werkt. Daarin moet je dan ook eerlijk zijn, niet alleen tegen de jongere, maar ook tegenover het bedrijf.’ Marco vult aan: ‘Die openheid tussen bedrijf en school moet er zijn. Je moet elkaar durven aanspreken en meteen aan de bel trekken als er iets is, laat het niet opborrelen. De lijnen onderling zijn kort, tussen gemeenten, Podium24, maar ook tussen school en ons. De kracht zit ‘m in dat wij weten wat we aan elkaar hebben.’
Denk in oplossingen
Soms loopt een stage niet als verwacht. ‘Ook dat gebeurt wel eens inderdaad,’ vertelt Marco. ‘Maar het gaat er dan om hoe je daarmee om gaat. Daarbij is ook belangrijk: reageer op feiten en niet op aannames.’
‘Wat bij ons beiden centraal staat, is het wel en wee van onze stagiairs, de jongeren.’ gaat Marco verder. ‘En als het dan anders loopt dan gepland? Denk dan in oplossingen in plaats van in problemen!’ Ivo glimlacht: ‘Dat is echt het motto van Marco: denk in oplossingen. Dat doet hij ook. Hij durft echt out of the box te denken én te handelen. Dat is voor ons en onze jongeren natuurlijk fantastisch.’
Kijk wat je ervoor terugkrijgt
Juist door Marco’s houding is er ruimte voor jongeren van onze school. ‘Die doelgroep wordt vaak in een bepaald hoekje geduwd. Maar deze jongeren hebben ook van alles te bieden! De vraag is ook wat ze willen. Heb je dat duidelijk? Dan hup, de schouders eronder.’ reageert Marco.
‘Ik krijg vaak te horen dat stagiairs veel tijd kosten.’ gaat Marco verder. ‘Er wordt teveel gekeken naar wat het kost en niet naar wat je ervoor terugkrijgt en wat het oplevert. Regelmatig deel ik mijn verhalen en ervaringen met mede-ondernemers. ‘Kom maar eens bij ons kijken’ zeg ik dan. Ik laat graag zien hoe het wel kan.’
Kansen pakken
Drie jaar geleden startte de eerste IZEO-leerling bij Pets Place. ‘En inmiddels zijn we al wat stagiairs verder.’ lacht Marco. ‘Elke stagiair heeft een eigen knopje: bij de een werkt complimenten, bij andere een schouderklopje, dat is bij iedereen anders en dat moet je even uitzoeken. Dat maakt het ook leuk.’
Binnenkort start er een nieuwe jongere die intensieve begeleiding nodig heeft. ‘Ook daarin denken we in mogelijkheden,’ vertelt Marco. ‘Tuurlijk is dat dan weer even spannend, maar laten we het gewoon proberen. En als het niet lukt, dan stoppen we toch? Dat is altijd beter dan niet eens proberen.’
Volwaardig teamlid
Ook binnen Pets Place landelijk is het niet onopgemerkt gebleven hoe Marco het stagiair-beleid vormgeeft en uitbouwt. ‘Ik zie een stagiair echt als volwaardig teamlid, gelijkwaardig aan ieder ander lid van ons team. Die eenheid, gelijkheid zorgt er ook voor dat je je als team gedraagt en je verantwoordelijk voelt voor elkaar. En dat merk je weer op de werkvloer.’ legt Marco uit.
‘En ja, anderen vinden het misschien raar dat ik ook meedenk met de jongeren over hun uitdagingen ook na werktijd. Zeker voor deze doelgroep, zij hebben toch te maken met veel ‘valkuilen’. Dat voelt voor anderen misschien als ballast, maar voor je ‘eigen’ medewerkers voel je je toch ook verantwoordelijk?‘