Taco Bisscheroux, bestuurder van Stichting Alterius,
schrijft periodiek een blog voor deze site.
Actuele onderwerpen zullen de revue passeren.
Inkopper
De afgelopen weken zit ik mijn hoofd te breken over enkele situaties waarin kinderen geen toegang hebben tot onderwijs. Dus thuis zitten. Nu kan iedereen goed uitleggen waardoor dat komt. Het gaat om zeer complexe situaties die gelukkig weinig voorkomen.
Als ik word bijgepraat, hoor ik steekhoudende analyses en voornemens. Maar waar het lijkt mis te gaan, is om de conclusies om te zetten in daden. Waarom lukt dat niet? De voorzet is goed, de spits staat klaar om in te koppen, maar trekt zijn hoofd in. Je zou bijna vragen, waar is Maradonna?
Stevig ingrijpen
Volgens de evaluatie passend onderwijs zijn er nog evenveel thuiszitters als zes jaar geleden.
Is passend onderwijs nou mislukt of niet? De brief dd. 4 november van de minister aan de Tweede Kamer liet het in het midden. Alhoewel, enerzijds schijnt er veel bereikt te zijn, anderzijds is er ook veel ontevredenheid. De brief gaat verder met een verbeteraanpak, die wordt ingeleid met het voornemen om met stevige ingrepen te komen.
‘Stevig’, dan denk je aan het onderbrengen van jeugdzorg bij OCW of het opheffen van speciaal onderwijs.
Maar nee, ‘stevig ingrijpen’ is:
- aanpak werkdruk en lerarentekort;
- duidelijker maken wat we van iedereen mogen verwachten;
- waarborging inbouwen om ervoor te zorgen dat iedereen doet wat er van hen wordt verwacht.
25 voorstellen van onmacht
Maar dan zijn we er nog niet. Met de nadruk op ‘samen’ volgt een riedel van 25 voorstellen. Op zich snap ik ze allemaal, maar er staat in die voorstellen niks, maar dan ook werkelijk niks waar een leraar, kind of ouder mee is geholpen. Passend onderwijs wordt niet beter door verankeren van leerrechten, strakkere zorgplicht, betere schoolgidsen, doorbraakaanpakken, basisnormen, minder administratie, aanpakken reserves en nog betere governance.
Passend onderwijs komt tot stand door mensen
Ik zou geholpen zijn als de minister zou zeggen dat iets minder ‘samen’ ook heel functioneel kan zijn. We hebben het 'samen' ook wel heel erg ingewikkeld en risicomijdend gemaakt. Ouders die voorzieningen van hulpverlening en onderwijs aflopen voor het vinden van een goede plek zoeken geen organisatie. Die willen iemand die zegt: 'Ik ga dat regelen, morgen sta ik hier op de stoep'. Iemand die verwachtingen waar maakt.
Dus ik wil geen 25 punten plan. Maar een plan dat het scorend vermogen van de mensen in het veld vergroot. Ik denk echt dat het invoegen van gespecialiseerd jeugdzorg bij OCW hierbij zou helpen. Verder verdient de man of vrouw op het speelveld van onderwijs en jeugdzorg: regelruimte, zeggenschap over budget en basaal vertrouwen.
Als de kans zich voordoet, moeten deze mensen de bal op de pantoffel durven te nemen of desnoods met hun hand intikken.
Taco Bisscheroux
bestuurder