Flexibiliteit, samenwerken, vakmanschap en respect. Dat zijn de vier kernwaarden van Alterius.
Op één of andere manier zul je deze waarden terug vinden in de verhalen van onze bloggers.
Zij nemen je mee in hun persoonlijke verhalen, waarin hun ervaringen of kijk op ontwikkelingen en de actualiteit centraal zullen staan.
Soms ontroerend of juist met humor, een andere keer kritisch of prikkelend, maar altijd vanuit hun eigen ervaring, vol enthousiasme en met hart voor hun vak!
L. zit nu een weekje of vijf in mijn klas binnen IZEO Via Jeugd in Cadier en Keer. Hij is er weer.
Zo kan dat gaan binnen onze onderwijsafdeling. Leerlingen gaan onder strikte voorwaarden die door de rechter zijn opgelegd naar huis, en het lukt ze niet om wat voor een reden dan ook zich hier aan te houden. Dan komen ze dus terug.
Hij moest…
De standaardzinnen: “Ik heb jullie niet nodig”, “Ik hoef geen hulp, ik doe het zelf wel” komen regelmatig voorbij als ik met hem praat over de toekomst.
Zoals al eerder gezegd: de jongeren komen en gaan hier. Zelden zie ik ze een heel schooljaar. Echt met een leerling verbinden is essentieel om ze te laten groeien, maar o zo moeilijk voor deze jongeren die toch al niet zomaar iedereen vertrouwen.
L. heeft een ontheffing van de leerplicht. We hadden een stroef begin. Want in mijn klas wilde hij absoluut niet zijn.
Maar hij moest.
Verbazing
Meedoen binnen IZEO is verplicht als je bij onze zorgpartner Via Jeugd in de gesloten jeugdzorg wordt geplaatst.
IZEO staat voor Integraal Zorg En Onderwijs, we doen het samen. Docenten en pedagogisch medewerkers werken dus samen gedurende het dagprogramma. Een krachtige combinatie waarin we elkaar aanvullen. De lijntjes zijn kort, dus mocht er iets zijn voorgevallen, dan kan dat direct opgepakt worden en kunnen we vaak weer door met het programma.
Ik heb de luxe van een keuken in mijn klas, we koken regelmatig. “Kan ik dat hier ook eens doen mevrouw?”, vroeg hij afgelopen week. “Natuurlijk, ook dat is onderwijs in deze klas”, zei ik. “Alleen maar uit een boek leren is toch supersaai?!” Hij kijkt me met enige verbazing aan en er verschijnt een schuchter lachje.
Het begin is gemaakt
De volgende dag zijn we relaxed een soepje aan het maken en broodjes aan het smeren.
Een waardevolle ochtend. Ik wist aan het einde van de ochtend zo veel meer dan die vijf weken bij elkaar.
Ik zag een hele andere jongen, en hij zag een andere leerkracht. Het begin van de verbinding was gemaakt.
Caroline Frissen,
leerkracht vso Arbeid