Stichting Alterius ontwerpt en verzorgt onderwijs voor kinderen en jongeren met ernstige opvoedkundige problemen en/of psychiatrische problematiek. Onze kernwaarden plezier, samenwerken, veiligheid en deskundigheid, spelen hierin een belangrijke rol.
Op één of andere manier zul je deze waarden terug vinden in de verhalen van onze bloggers. Zij nemen je mee in hun persoonlijke verhalen, waarin hun ervaringen of kijk op ontwikkelingen en de actualiteit centraal zullen staan. Soms ontroerend of juist met humor, een andere keer kritisch of prikkelend, maar altijd vanuit hun eigen ervaring, vol enthousiasme en met hart voor hun vak!
De brug over
Wellicht heb je het nieuws gemist, over de samenwerking tussen De Buitenhof en Herle.
Samenwerking? Herle? Buitenhof? De samenwerking is op zich niks nieuws, maar dit inclusietraject wel. Is dit bericht aan je voorbij gegaan? Geen nood! Lees verder en dan ben je zo weer up to speed.
Sinds begin dit schooljaar volgt een klas van De Buitenhof (3 vmbo basis – kader) een aantal lessen op Herle. Laat ík nu toevallig de mentor zijn van deze klas, die samen met deze leerlingen dagelijks een retourtje Herle maakt. Onze twee scholen worden letterlijk verbonden door een loopbrug. Vroeger hoorden deze schoolgebouwen samen bij Herle, maar nu splitst deze brug onze twee aparte scholen, die toch weer samen een verbinding zoeken.
Doorpakken
Dat de samenwerking deze volgende fase zou ingaan, was voor de zomervakantie nog niet zo concreet. Maar het was wel in het belang van de leerlingen dat er doorgepakt zou worden en dat we zo snel mogelijk zouden gaan beginnen. Na de zomervakantie was het een feit en gingen we ‘de brug’ o
Omschakeling
De eerste weken waren spannend en nieuw en was het vooral een tijd van wennen. Het onbekende, een grotere, reguliere school, nieuwe leerkrachten, andere lessen en daarbij ook de overstap van onderbouw- naar bovenbouwlocatie. Inmiddels zijn er al wat maanden voorbij en voelen we ons al aardig thuis op Herle, ondanks dat het toch wel een omschakeling was. De leerlingen hebben flink wat flexibiliteit laten zien. En ze waren misschien wel meer flexibel dan ik. Door de structuur zoals we deze gewend zijn over te laten aan de docenten van Herle, raakte ik een stukje controle en houvast kwijt en dus voor mijn gevoel ook het overzicht. Dat was toch wel even spannend, dat loslaten. Maar inmiddels weet ik dat de leerlingen in goede handen zijn. De klas doet het super en ze hebben zich goed weten aan te passen. Ze vinden hun weg door het gebouw en is er positief contact met de docenten. Er wordt hard gewerkt, maar ook plezier gemaakt. Een groot compliment dus!
Leercurve
Het is helaas niet alleen maar rozengeur en maneschijn. We hebben te maken met andere pauzes en lestijden en dat is niet altijd even praktisch en leuk. We horen niet echt ergens bij en varen onze eigen route die nog niet eerder gevaren is. Bovendien is dit aangepaste lesrooster propvol en dat zorgt soms wel voor een beetje stress en tijdsdruk. We zijn dus soms nog wel zoekende naar oplossingen voor deze hobbeltjes. Maar gelukkig staan we daarin niet alleen. Ook de leerkrachten van het Herle College denken daarin mee en zijn heel behulpzaam. Dat doen ze door vooral mee te denken in oplossingen, die in het voordeel van de leerlingen kunnen werken.
Ook aan de kant van Herle hoor ik positieve geluiden. Dat doet natuurlijk goed om te horen. Dus al met al kunnen we wat mij betreft terugblikken op een goede start en gaan we dit verder voortzetten. Maar ik ben vooral ook heel benieuwd wat de betrokken docenten van het Herle echt van dit traject vinden? Hoe staan zij erin en ervaren zij dit? Dus doe ik bij deze een oproep aan hen. Wie weet is er iemand bereid om een gastblog te schrijven?
Kelly Narings
leerkracht vso De Buitenhof