Stichting Alterius ontwerpt en verzorgt onderwijs voor kinderen en jongeren met ernstige opvoedkundige problemen en/of psychiatrische problematiek. Onze kernwaarden plezier, samenwerken, veiligheid en deskundigheid, spelen hierin een belangrijke rol.
Op één of andere manier zul je deze waarden terug vinden in de verhalen van onze bloggers. Zij nemen je mee in hun persoonlijke verhalen, waarin hun ervaringen of kijk op ontwikkelingen en de actualiteit centraal zullen staan.
Soms ontroerend of juist met humor, een andere keer kritisch of prikkelend, maar altijd vanuit hun eigen ervaring, vol enthousiasme en met hart voor hun vak!
Het verlangen om juf te worden was mijn reden om te starten met de pabo.
Voor velen is het een eerbiedwaardig beroep waarbij je je hoofd, handen én vooral je hart inzet. Ik zie het als een roeping. Door deze roeping heb ik het voorrecht en de mogelijkheid om een blijvende impact te maken. Ik heb vaak gedacht aan de juffen en meesters die mij inspireerden toen ik jonger was. Zij hebben vonken ontstoken die tot op de dag van vandaag in mij branden.
What's in a name
Wat ik fascinerend vind, is hoe we over de wereld heen verschillend aangesproken worden. Deze benamingen zijn vaak beïnvloed door regionale en culturele nuances. Natuurlijk, in Nederland en België zeggen we in het basisonderwijs vaak juf of meester. Voor mij voelt dit altijd warm en vertrouwd, alsof het de speciale band benadrukt die we met onze leerlingen opbouwen. Toch komen er ook in ons land steeds meer variaties bij. Bijvoorbeeld de hybride docenten en flex docenten. Of een ad-hoc docent die bijvoorbeeld wordt ingehuurd voor een specifiek project.
Maar dan: ga je aan het werk in het voortgezet of hoger onderwijs dan is je titel vaak docent. En in andere landen spreken ze vaak over een professor, iemand met academische expertise die op universiteiten of hogescholen lesgeeft. En dan hebben we het nog niet gehad over elke sensei in Japan. Maar goed, dan ben je niet alleen leraar maar eveneens meester in kunst of andere disciplines. Net als in India, waar een ‘guru’ verwijst naar iemand met diepgaande kennis en spiritueel inzicht, vaak geassocieerd met yoga en meditatie.
Bij ons op De Buitenhof is het intrigerend hoe leerlingen ons aanspreken. In het speciaal onderwijs ben ik meestal juf. Maar in het vso kunnen leerlingen je bij je voornaam noemen, of juf of meester toevoegen. Als een leerling van een andere school komt, kan het zijn dat ze je even als meneer of mevrouw aanspreken.
Trots
Voor mij maakt het niet zoveel uit. Noem mij maar gewoon Juliëtte, al ben ik trots om juf genoemd te worden. Het is een titel waarvan ik voel dat ik hem elke dag opnieuw moet verdienen. Het herinnert me bovendien eraan dat ik hier ben om te inspireren, te begeleiden en een verschil te maken in de levens van mijn leerlingen.
Juliëtte à Campo
leerlingbegeleider vso De Buitenhof